Ο Άγιος Μάρκος ήταν επίσκοπος Αρεθουσίων.
Μια μέρα, κινούμενος από θείο ζήλο, γκρέμισε ένα ναό των ειδώλων και τον έκανε εκκλησία. Τότε οι στρατιώτες, τον συνέλαβαν και μετά από φριχτά βασανιστήρια, τον κρέμασαν.
Όλα αυτά τα βάσανα ο Μάρκος τα υπέστη με ανδρεία και πολλή υπομονή. Οπότε, βλέποντας οι ειδωλολάτρες αυτή την ανδρεία και μεγαλοψυχία του γέροντα Μάρκου, έγινε στις ψυχές τους μέγα θαύμα.
Αφού τον κατέβασαν από εκεί που τον είχαν κρεμασμένο, μετενόησαν, έγινε διδάσκαλος τους και έμαθαν απ’ αυτόν την αληθινή πίστη.
Ο Άγιος Μάρκος κοιμήθηκε με ειρήνη.
Ο Διάκονος Κύριλλος, καύχημα της Εκκλησίας της Φοινίκης, στάθηκε αμετακίνητος στη χριστιανική ομολογία και κήρυττε κατά των ειδώλων. Κίνησε τη μανία των ειδωλολατρών, οι όποιοι τον σκότωσαν.
Με τον ίδιο θάνατο τελείωσαν τη ζωή τους και αρκετές παρθένες γυναίκες στην Ασκάλωνα και τη Γάζα, καθώς και μερικοί ιερωμένοι, των οποίων η μνήμη συνεορτάζεται την ήμερα αυτή.