Αν θέλουμε η ζωή μας να προχωράει ήρεμα, αλλά και η ψυχή μας να έχει ειρήνη, θα πρέπει να τακτοποιήσουμε τα συναισθήματά μας, εκτός από τους ζωντανούς και με τους κεκοιμημένους μας.
Οι άνθρωποι μας που φεύγουν από αυτή τη ζωή, συνεχίζουν να μας αγαπάνε, γιατί η αγάπη που είχαμε μεταξύ μας όσο ζούσαν δεν χάνεται.
Ο Κύριος έφτιαξε εκτός από αυτόν τον ωραίο κόσμο γι’ αυτή τη ζωή, που είναι κλάσμα της αιωνιότητας, ένα πολύ ωραιότερο κόσμο για την αιώνια ζωή.
Άλλωστε ο Θεός δεν έφτιαξε τον άνθρωπο για να πεθάνει, αλλά για να ζήσει αιώνια.
Επομένως είναι ζωντανές οι ψυχές των ανθρώπων μας, γι’ αυτό να τους μιλάμε και να έχουμε σχέση μαζί τους. Να προσευχόμαστε στο Θεό να τους βοηθάει.
Ακόμα δεν θα παραλείπουμε τα τρισάγια, τα μνημόσυνα, τα σαρανταλείτουργα, γιατί αυτά βοηθάνε τις ψυχές.
Επίσης να κάνουμε ελεημοσύνη με αγάπη για τις ψυχές των ανθρώπων μας και αν δεν έχουμε χρήματα, μια καλή πράξη αρκεί.