0
0
Σκοπός είναι να προλαβαίνεις και να μη φθάνει στον θυμό. Και το γάλα, αν δεν προλάβεις να το κατεβάσεις από την φωτιά, μόλις φουσκώσει, χύνεται.
– Πώς θα προλαβαίνω να μη θυμώνω;
– Χρειάζεται επαγρύπνηση. Να παρακολουθείς τον εαυτό σου και να συγκρατείς τον θυμό σου, για να μη ριζώσει μέσα σου το πάθος, γιατί μετά, και να θελήσης να το κόψεις με το τσεκούρι. Να θυμάσαι αυτό που είπε ο Δαβίδ: «Ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην».
Είδες εκείνος ο μοναχός τι έκανε; Μόλις έβγαινε από το κελί του, έκανε τον σταυρό του και έλεγε: «Θεέ μου, φύλαξέ με από τους πειρασμούς» και ήταν έτοιμος να αντιμετωπίση πειρασμό. Ήταν σαν να κρατούσε σκοπιά. Κοιτούσε από πού θα του έρθει ο πειρασμός, για να αμυνθεί. Αν λοιπόν κάποιος αδελφός του φερόταν άσχημα, αυτός ήταν έτοιμος και τον αντιμετώπιζε με πραότητα και με ταπείνωση. Έτσι να κάνης κι εσύ.
– Γέροντα, γιατί μερικές φορές σε έναν πειρασμό λέω από μέσα μου: «Δεν θα μιλήσω», αλλά στο τέλος ξεσπάω.
– Τί θα πει ξεσπάς; Τα σπασμένα τί γίνονται μετά; Καίγονται; Δεν έχεις, φαίνεται, πολλή υπομονή, γι’ αυτό φθάνεις μέχρις ενός σημείου και ύστερα ξεσπάς.
Πριν μιλήσεις, να λες δυο-τρεις φορές την ευχή, για να πάρεις λίγο φως. Μια γυναίκα, όταν θύμωνε, έλεγε το «Πιστεύω» και ύστερα μιλούσε. Κοσμικοί άνθρωποι και βλέπεις τί αγώνα κάνουν!
