Για το ταξίδι της προσφυγιάς από τον Πόντο, το 1919, προς την πατρίδα Ελλάδα, αναφέρεται η εξής ιστορία...
Είχε μεγάλη θαλασσοταραχή το καράβι της ομάδας τους κινδύνεψε πολλές φορές να βουλιάξει. Τελικά σώθηκαν.
Ο καπετάνιος, κάνοντάς τον σταυρό του, είπε: Κάποιον δίκαιο είχατε μαζί σας και σας έσωσε.
Όλων τα μάτια τότε έπεσαν στην Σοφία (Οσία Σοφία, Κλεισούρας) η οποία απομονωμένη σε κάποια γωνιά του πλοίου, δεν σταμάτησε την προσευχή σε όλο το δύσκολο ταξίδι.
Η διήγηση αυτή υπάρχει και σε μαγνητοταινία, όπου η ίδια αφηγείται το συμβάν.
Λέει:
–Τα κύματα γέμισαν αγγέλους και παρουσιάζεται η Παναγία.
-Θα χαθεί ο κόσμος, λέει, γιατί είστε πολλά αμαρτωλοί.
-Παναγία μου, εγώ να χαθώ γιατί εγώ είμαι η αμαρτωλή, να σωθεί ο κόσμος.
Το όνομα του καραβιού ήταν “Άγιος Νικόλαος”. Όταν έφτασαν επιτέλους στην Ελλάδα, η ίδια η Παναγία τής παρουσιάστηκε λέγοντάς την:
– Να ‘ρθεις στο σπίτι μου.
Τότε η Σοφία την ρώτησε:
– Ποια είσαι και πού είναι το σπίτι σου;
– Είμαι στην Κλεισούρα, ήταν η απάντηση.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Σοφία Χοτοκουρίδου, Μια λαϊκή ασκήτρια», των εκδόσεων Μυγδονία.