Στην πραγματικότητα η Κυρά Σαρακοστή ήταν ένα… πρωτότυπο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής ξεκινώντας από τη Μεγάλη Δευτέρα.
‘Ηταν μια απλή χάρτινη ζωγραφιά μιας γυναίκας με σταυρωμένα χέρια, χωρίς στόμα και με επτά πόδια. Τα χέρια σε αυτή τη θέση συμβόλιζαν την προσευχή, η απουσία του στόματος παρέπεμπε στη νηστεία ενώ τα επτά πόδια αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Σαρακοστής.
Κάθε Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν από ένα πόδι, υπολογίζοντας έτσι πόσες εβδομάδες έμεναν για το Πάσχα.
Ακόμα κι αν σας φαίνεται περίεργο, μην ξεχνάτε ότι τα παλαιότερα χρόνια συνήθιζαν να νηστεύουν καθόλη τη διάρκεια των 40 ημερών κι έτσι το Πάσχα ήταν κάτι για το οποίο ανυπομονούσαν.
Το Μεγάλο Σάββατο όταν έφταναν στο τελευταίο πόδι, το έκοβαν, το δίπλωναν και στη συνέχεια το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή στο ψωμί της Ανάστασης που έτρωγαν την Κυριακή του Πάσχα. Όποιος το έβρισκε ήταν πολύ τυχερός! Μάλιστα, το έθιμο αυτό θυμίζει αρκετά το φλουρί της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας.
Εκτός από τη χάρτινη ζωγραφιά όμως, η Κυρά Σαρακοστή φτιαχνόταν είτε από ύφασμα είτε από ζυμάρι αλλά δεν τρωγόταν. Η παρασκευή της είναι πολύ απλή και αν δοκιμάσετε να την φτιάξετε στο σπίτι με τα παιδιά, το σίγουρο είναι πως θα απολαύσουν την προετοιμασία.
ΥΛΙΚΑ
1 κούπα νερό περίπου
1 κούπα αλάτι
3 κούπες αλεύρι (γ.ο.χ)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βάζουμε όσο νερό χρειάζεται, για να γίνει ένα εύπλαστο ζυμάρι.
Το «στέγνωμά του» γίνεται σε φούρνο, όχι σε πολύ δυνατή φωτιά, για περίπου 20-30 λεπτά, αφού το ζητούμενο είναι να στεγνώσει και να σκληρύνει και όχι να ψηθεί.
Αυτό το ζυμάρι δεν τρώγεται, αλλά φτιάχνεται για το καλό, αφού είναι αλατόζυμο, όπως το λένε.
Το ζυμάρι έχει επίτηδες μεγάλη ποσότητα αλατιού, για να μπορεί να συντηρηθεί και τις 7 εβδομάδες και να μη μουχλιάσει