ΨΑΛΜΟΣ 50ος: «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου·
4 ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.
Το μέγα έλεος αναφέρεται για το μέγεθος της αμαρτίας. Δεν είναι ένα απλό έλεος, αλλά αυτό που δίνει μόνο ο αναμάρτητος Θεός, ο Πλάστης, ο Κύριός μας.
Το νόημα της μετάνοιας, με το αντίστοιχο μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως, είναι ο άνθρωπος να μισήσει την αμαρτία την οποία διέπραξε.
Ο άνθρωπος πρέπει να επανέλθει στην προ της αμαρτίας κατάσταση. Και αυτό είναι κάτι που είναι χάρις του Θεού. Αλλά για να έλθει η χάρις πρέπει και ο άνθρωπος να κάνει ένα μικρό βήμα.
Ο ψαλμός βοηθά σ’ αυτό το μικρό βήμα, να κινηθεί ο άνθρωπος προς τον Θεό και να ζητήσει το θείο έλεος. Όσο ειλικρινής, όσο βαθιά είναι η μετάνοια, τόση μεγάλη είναι η χάρις του Θεού. Ο Θεός επιβλέπει επί την ταπείνωσιν των ανθρώπων και δεν αφήνει ίχνος, δεν αφήνει ουλή από το τραύμα.