Ο γάμος για τους Ιουδαίους ήταν μεγάλο γεγονός, αληθινή γιορτή που κρατούσε εφτά μέρες. Τα φαγητά ήταν πλούσια και εκλεκτά, το κρασί άφθονο και διαλεχτό και η τελετή λαμπρή.
Σ’ ένα γάμο που γινόταν στην Κανά της Γαλιλαίας ήταν καλεσμένος και ο Χριστός με τους μαθητές Του. Η Παναγία, που βρισκόταν και εκείνη στο γάμο ως συγγενής των νεόνυμφων, βλέπει κάποια στιγμή ότι το κρασί είχε τελειώσει. Πλησιάζει λοιπόν τον Ιησού και του λέει: «Δεν έχουν κρασί». Εκείνος της απαντάει με σεβασμό: «Δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα μου». Η Παναγία τον εμπιστεύεται και απευθύνεται στους υπηρέτες. «Κάνετε , ότι σας πει», τους είπε.
Εκεί βρίσκονταν έξι πέτρινες υδρίες, όπου έβαζαν το νερό για το πλύσιμο των καλεσμένων, όπως το συνήθιζαν οι Ιουδαίοι πριν καθίσουν στο τραπέζι. Είπε λοιπόν ο Χριστός στους υπηρέτες: «Γεμίστε τις υδρίες με νερό». Οι υπηρέτες τις γέμισαν ως επάνω. Τότε ό Ιησούς τους είπε: «Πάρτε μέσα από τις υδρίες και πηγαίνετε το στον αρχιτρίκλινο».
Αρχιτρίκλινος ήταν αυτός που μοίραζε στο τραπέζι το κρασί και έπρεπε να το δοκιμάζει πρώτα ο ίδιος για να βεβαιώνει, ως ειδικός, πως είναι καλό.
Οι υπηρέτες πήραν μέσα από τις υδρίες και έφεραν στον αρχιτρίκλινο πού δεν είχε ιδέα για το που βρέθηκε αυτό το κρασί, αλλά οι υπηρέτες, πού είχαν γεμίσει τις υδρίες νερό ήξεραν. Δοκιμάζει λοιπόν ο αρχιτρίκλινος το νερό πού είχε γίνει κρασί, βλέπει ότι είναι πιο καλό από εκείνο πού έπιναν ως αυτή την ώρα και λέει γεμάτος έκπληξη στο γαμπρό: «Πρώτα βγάζει κανείς στο τραπέζι το καλύτερο κρασί για να το εκτιμήσουν οι καλεσμένοι και όταν πιουν αρκετό και μεθύσουν τους δίνει και από το πιο δεύτερο. Αλλά εσύ το καλό κρασί το φύλαξες ως τώρα».
Μ‘ αυτό το πρώτο θαύμα Του ο Χριστός άρχισε να φανερώνει τη θεϊκή Του δύναμη και την εξουσία, και οι μαθητές Του πίστεψαν σ’ Αυτόν. Ανακαλύπτουν ότι ο Δάσκαλος τους, πού συμμετέχει στη χαρά των ανθρώπων και κάνει για χάρη τους το νερό κρασί, είναι ό αναμενόμενος Μεσσίας, «πού γι’ Αυτόν είχε γράψει στο Νόμο ο Μωυσής και οι Προφήτες»(Ιωάν. 1, 45).