0
0
Ο μακαρισμός αυτός διδάσκει, πρώτον, ότι είναι μακάριοι εκείνοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που, ενθυμούμενοι τα προηγούμενα αμαρτήματά τους, λυπούνται και συντρίβονται στην καρδιά, διότι παρόργισαν τον Θεό και τον πλησίον, και εκζητούν τον Κύριο τον Θεό τους. Όσοι όμως κλαίνε για τον θάνατο συγγενών και φίλων ή επειδή τιμωρούνται γιά κακουργίες ή φυλακίζονται ή ζημιώνονται, δεν μετέχουν αυτού του μακαρισμού.
Δεύτερον· μακάριοι είναι όσοι εκζητούν τον Θεό με την κατάνυξη και τα δάκρυα που χύνουν για τα αμαρτήματα του πλησίον, παρακαλώντας τον Θεό να δώσει σε αυτούς μετάνοια, ώστε, αφού γνωρίσουν την αλήθεια, να επιστρέψουν, όπως είναι οι άπιστοι, οι αιρετικοί, αλλά και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που βρίσκονται σε θανάσιμα αμαρτήματα και επιμένουν σε αυτά.
Τρίτον, ο μακαρισμός αυτός εννοεί αυτούς που πάσχουν και καταδιώκονται για το όνομα του Χριστού και της Εκκλησίας Του.
