
Η ημέρα εκείνη της μελλούσης Κρίσεως, ο Χριστός, θα κάνει την τελεσίδικη και αμετάκλητη κρίση του για όλους μας. Θα κατέλθει ένδοξος, θριαμβευτής, με τα αναρίθμητα στρατεύματα των αγγελικών δυνάμεων.
Μπροστά στον θρόνο του, στο θεϊκό του βήμα θα συναχθούν όλα τα έθνη, όλοι οι άνθρωποι όλων των αιώνων και των εποχών. Εκείνη την ώρα θα τρέμουν και θα οδύρονται με θρήνους και κλαυθμούς όλοι όσοι Τον εμίσησαν, Τον επολέμησαν, Τον περιφρόνησαν, Τον αρνήθηκαν. Αλλά και θα Τον περιμένουν με πόθο και αγάπη ιερή όσοι Τον επίστευσαν και τον ακολούθησαν.
Τότε ο αιώνιος Κριτής της οικουμένης θα χωρίσει τους ανθρώπους, όπως ο ποιμένας χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια. Ο Αρχιποίμην Κύριος θα διαιρέσει όλη την ανθρωπότητα με ακρίβεια και δικαιοσύνη σε δύο παρατάξεις.
Η διαδικασία της διαιρέσεως αυτής θα γίνει εν ριπή οφθαλμού. Δεν χρειάζεται χρόνο ο Θεός για να σκεφθεί και αποφασίσει κατά την τελική του κρίση. Μ’ ένα του νεύμα θα διαιρέσει όλη την οικουμένη.
Ας επιμεληθούμε λοιπόν σήμερα την σωτηρία μας, πριν σφαλίσουν τα μάτια μας και ο θάνατος παγιώσει την αμαρτωλή μας κατάσταση.
Καθώς τα ακούμε όλα αυτά και τα μελετούμε, ίσως να μας καταλάβει απογοήτευση. Όμως όσο ζούμε στον μάταιο αυτό κόσμο και έχουμε ευκαιρίες μετανοίας, τα πράγματα είναι εύκολα.
Δείχνουμε λίγη αγάπη, και θα ζούμε αιωνίως στην αγάπη του Θεού. Δίνουμε ελάχιστα και παίρνουμε άπειρα.
Μας περιμένει ο Χριστός για να μας κάμει αιώνια ευτυχισμένους, όμοιους του.