Κάθε φορά που με έβλεπε η κόρη μου να απαγγέλω τους Χαιρετισμούς, με κοίταγε περίεργα…. Κάποιες φορές την άκουσα να μουρμουρίζει…Πάλι Χαιρετισμούς η μαμά…
Τα σημερινά παιδιά δεν σηκώνουν συμβουλές και κηρύγματα και για αυτό κατέφυγα στον τρόπο που εκμυστηρεύτηκε ο Άγιος Πορφύριος στον πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό, όταν ο τελευταίος του παραπονέθηκε ότι όσο και να νουθετεί την μικρή του κόρη, αυτή δεν τον ακούει…
Γονάτισα και παρακάλεσα την Παναγία να την φωτίσει, να αρχίσει κάποια στιγμή να διαβάζει τους Χαιρετισμούς Της. Να την προστατεύει η Παναγία μας, να την βοηθήσει.
Πόσο γρήγορα απάντησε η Παναγία μας στις προσευχές μου. Την επόμενη μέρα, πήραμε το αμάξι και πήγαμε στο πατρικό μου.
Χτυπάει το κινητό μου. Ήταν το παιδί. Ανησύχησα. Το σηκώνω και τι μου λέει: «Ξάπλωσα να κοιμηθώ. Πρέπει μόλις να με είχε πάρει ο ύπνος και ακούω να ανοίγει η πόρτα του υπνοδωματίου. Ανοίγω τα μάτια μου και ήσουν εσύ. Τι θέλεις μάνα μου ….σε ρώτησα….
Αχ κορίτσι μου θέλω να σε παρακαλέσω να μου κάνεις μία χάρη… Τι χάρη μάνα μου σε ρώτησα…. Τότε βγάζεις από την τσέπη σου το βιβλιαράκι αυτό των Χαιρετισμών …
Να ξεκινήσεις να διαβάζεις κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς. Και όχι μόνο μία φορά , αλλά όσες πιο πολλές φορές μπορείς…. Και κάνεις μία κίνηση να μου το δώσεις…Εγώ ανασηκώθηκα και τέντωσα το χέρι μου και το πήρα… και εκείνη την στιγμή εσύ μου χαμογέλασες ευχαριστημένη και χάθηκες εξαφανίστηκες από τα μάτια μου!
Και ενώ είχα το χέρι μου τεντωμένο και τα δάχτυλα μου λυγισμένα όπως την στιγμή που μου το έδωσες και το κράτησα, ούτε το βιβλιαράκι είδα, ούτε εσένα! Αλλά δεν κοιμόμουν μάνα μου …. με ακούς….δεν κοιμόμουν , ήμουν ανασηκωμένη στο κρεββάτι με το χέρι μου τεντωμένο, με τα δάκτυλα μου λυγισμένα σαν να κρατάω κάτι».
Με είχαν πάρει τα δάκρυα επειδή κατάλαβα ότι η Παναγία μας είχε ακούσει τις προσευχές μου και της έστειλε τον Φύλακα Άγγελο της να την νουθετήσει. Και προφανώς για να μην τρομάξει πήρε την δική μου μορφή.
Και από εκείνη την μέρα δεν έχει σταματήσει να τους απαγγέλλει. Την ακούω περνώντας έξω από το δωμάτιο της να λέει το ..Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε , και η καρδιά μου πετάει στα ουράνια και δοξάζω το Θεό μας και την Παναγία μας που έκαναν στο παιδί μου ένα τέτοιο θαύμα.