0
0
Μαζί με το Χριστό σταυρώθηκαν και δυο ληστές. Ερευνητές προσπάθησαν να βρουν ποιοι ήταν δίπλα στο Χριστό, τα εγκλήματά τους και τις τελευταίες τους στιγμές.
Οι δύο ληστές παρότι ήταν δίπλα στις τελευταίες στιγμές του Υιού του Θεού, αναφέρονται μόνο στο απόκρυφο Ευαγγέλιο του Νικόδημου (το οποίο δεν αποδίδεται στον Νικόδημο των Γραφών, τον Φαρισαίο που ως μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου υπερασπίστηκε τον Ιησού, αλλά σε μεταγενέστερο ανώνυμο συντάκτη) και τις αποκαλούμενες Πράξεις Πιλάτου: «καὶ Δυσμᾶς καὶ Γέστας οἱ δύο κακοῦργοι συσταυρωθήτωσάν σοι και αλλού ὄνομα αὐτῷ ᾖν Γίστας, ὁ δὲ ἐκ δεξιῶν ἐσταυρωμένος ὀνόματι Δυσμᾶς».
Οι δυο ληστές που πλαισίωναν τον Θεάνθρωπο στον Σταυρό του Μαρτυρίου ήταν ο Δυσμάς και ο Γεστάς (ή Γέστας ή Στέγας).
O Δυσμάς έδειξε όπως θυμόμαστε μεταμέλεια πριν εκπνεύσει και είπε το περιβόητο «μνήσθητί μου, κύριε», ενώ ο Γεστάς συνέχισε να χλευάζει τον Σωτήρα, μένοντας αμετανόητος.
Ο Δυσμάς δεν ήταν πρώτη φορά που συναντούσε το Χριστό. Όταν η Παναγία μαζί με τον Ιωσήφ και το θείο βρέφος πάνω σε ένα γαιδουράκι, πηγαίνανε στην Ιερουσαλήμ, η συμμορία του Δυσμά προσπάθησε να τους κλέψουν.
Όταν όμως αντίκρυσε το θείο βρέφος, είδε μια λάμψη γύρω του, και απαγόρευσε στους ληστές να τους επιτεθούν.
Γεμάτη ευγνωμοσύνη προς τον καλό ληστή, η Θεοτόκος του είπε: «Γνώριζε ότι το παιδί αυτό θα σε ανταμείψει με ανταμοιβή μεγάλη, επειδή εσύ σήμερα τον προστάτευσες».
Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος κρεμιόταν στον σταυρό για τα εγκλήματά του, στα δεξιά του Χριστού. Το όνομά του ήταν Δυσμάς! Και βλέποντας δίπλα του τον αναμάρτητο Ιησού, μετανόησε για κάθε κακό που είχε κάνει στη ζωή του.
O Δυσμάς έδειξε όπως θυμόμαστε μεταμέλεια πριν εκπνεύσει και είπε το περιβόητο «μνήσθητί μου, κύριε», ενώ ο Γεστάς συνέχισε να χλευάζει τον Σωτήρα, μένοντας αμετανόητος. Όταν μάλιστα δεν σταμάτησε να βλαστημά εναντίον του Ιησού, ο μετανοημένος Δυσμάς υπερασπίστηκε τον Χριστό λέγοντας: «Ένας δε από τους κρεμασμένους κακοποιούς άρχισε να του λέει υβριστικά: ‘‘Δεν είσαι εσύ ο Χριστός; Σώσε τον εαυτό σου και εμάς’’. Απαντώντας ο άλλος τον επέπληξε και είπε: ‘‘Δεν φοβάσαι καθόλου τον Θεό, τώρα που είσαι στην ίδια κρίση; Και εμείς μεν δίκαια, γιατί λαβαίνουμε στο πλήρες ό,τι μας αξίζει για αυτά που κάναμε· αλλά αυτός δεν έκανε τίποτα το άτοπο’’.
Και άρχισε να λέει: ‘‘Ιησού, θυμήσου με όταν έρθεις στη βασιλεία σου’’. Και αυτός του είπε: ‘‘Αληθινά σου λέω σήμερα, θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο’’» (Λουκάς 23, 39-43). Τα ονόματα των δύο ληστών, όπως και του Πετρώνιου που φρουρούσε τον τάφο του Ιησού ή του Λογγίνου, του εκατόνταρχου της Σταύρωσης, επικράτησαν τελικά στην παράδοση της χριστιανικής εκκλησίας και απεικονίζονται στην εικονογραφία της. Διαβάζοντας άλλωστε κανείς τα απόκρυφα ευαγγέλια σε σύγκριση με τα τέσσερα ευαγγέλια που περιλαμβάνονται στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης, διαπιστώνει ότι εκεί δίνονται απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με κάποια δευτερεύοντα σημεία ή πρόσωπα των διηγήσεων των Παθών και της Ανάστασης, προερχόμενα είτε από παραδόσεις είτε από τη φαντασία των συγγραφέων τους.
Ο Δυσμάς ήταν ιδιοκτήτης πανδοχείου, είχε φυλακιστεί πολλές φορές για κλοπές, αλλά αναφέρεται ως δίκαιος γιατί μοίραζε φαγητό στους ελεούντες ένω φρόντιζε για την ταφή των φτωχών. Κέρδισε τη σωτηρία, ζητώντας πάνω στο Σταυρό την συγχώρεση, μετανοώντας για τα εγκλήματά του.
Ο Γέστας ήταν από τους σκληρότερους ληστές. Μέχρι και την τελευταία στιγμή χλεύαζε τον Χριστό, αλλά ακριβώς την ώρα που ξεψυχούσε ζήτησε τη συγχώρεση από το Θεό, δείχνοντας μεταμέλεια.
