Το να αμαρτάνει κανείς είναι ανθρώπινο, το να επιμένει στην αμαρτία είναι διαβολικό, το να λυπάται για την αμαρτία είναι χριστιανικό αλλά να συγχωρεί κάθε αμαρτία είναι θεϊκό.
Πόσοι συγχωρούμε; Πόσοι κοιτάζουμε τις δικές μας αμαρτίες και όχι των άλλων; Πόσοι κλαίμε για την δική μας κατάντια;
Πόσοι πέφτουμε στα γόνατα και ζητούμε από τον Θεό να μας ελεήσει; Πόσοι προσευχόμαστε για τους άλλους; Πόσοι δακρύζουμε από τον πόνο των άλλων; Πόσοι κρίνουμε τον εαυτό μας και μόνο; Πόσοι;
Να γνωρίζουμε κάτι… Όταν θυμόμαστε τις αμαρτίες μας, ο Θεός τις ξεχνάει. Όσο ξεχνάμε εμείς όμως τις αμαρτίες μας σκόπιμα και δεν εξομολογουμαστε…
Έχει και για μας ο ΘΕΟΣ!
Please follow and like us:
20
0
20
20
