
Οι Άγιοι Μάρτυρες Έρμυλος και Στρατόνικος ζούσαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λικίνιου. Ο Λικίνιος, διέταξε το διωγμό κατά των Χριστιανών.
Ο Άγιος Έρμυλος, ήταν διάκονος. Όταν παρουσιάσθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υποβλήθηκε σε φοβερά βασανιστήρια και κλείστηκε στην φυλακή. Απαντούσε στους βασανιστές του, δοξολογώντας και ευχαριστώντας το Άγιο Όνομα του Κυρίου.
Μεταξύ εκείνων που παρευρίσκονταν στο μαρτύριο του Αγίου Ερμύλου, ήταν και ο φίλος του Στρατόνικος. Μπροστά στο θέαμα του μαρτυρίου του φίλου του αντέδρασε και αμέσως τον συνέλαβαν και τον κάλεσαν να αρνηθεί τον Χριστό. Ακολούθως τον έριξαν μαζί με τον Έρμυλο στον ποταμό Ίστρο, όπου και οι δυο τους βρήκαν το μακάριο τέλος και έλαβαν τους στεφάνους του μαρτυρίου.
Κάποιοι Χριστιανοί, κατέβαλαν κάθε προσπάθεια, για να βρουν τα τίμια λείψανα των Αγίων. Τα βρήκαν στις όχθες του ποταμού, τα παρέλαβαν και τα ενταφίασαν μαζί.