Η ιστορία του Αγίου Μανδηλίου αρχίζει τον 1ο Χριστού αιώνα, τότε που ο Κύριος Ιησούς Χριστός ζούσε ακόμη επί γης.
Την εποχή εκείνη, στην Έδεσσα της Μεσσοποταμίας ζούσε ένας τοπικός βασιλιάς με το όνομα Άβγαρος ο οποίος έπασχε από ανίατη ασθένεια. Ο γραμματέας του Ανανίας είχε ταξιδέψει στην Ιουδαία και είχε μάθει για τα θαύματα του Χριστού και ενημέρωσε τον κύριό του.
Τότε ο Άβγαρος , έστειλε μια επιστολή που Τον προσκαλούσε να έρθει και να τον κάνει καλά και να ζήσει κοντά του.
Ο Χριστός του απάντησε ότι δεν μπορούσε γιατί δεν είχε τελειώσει το έργο Του αλλά θα του έστελνε ένα μαθητή του για να τον γιατρέψει και να τον βαφτίσει Χριστιανό, μετά την Ανάληψή Του. Αυτές οι δύο επιστολές υπάρχουν στην Πατρολογία στο βιβλίο του Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία.
Η κατάσταση της υγείας του όμως χειροτέρευε και καταλάβαινε ότι δεν θα προλάβει να σώσει την ψυχή του , έτσι έστειλε τον Ανανία να βρει το Χριστό.
Ο πιστός γραμματέας , βρήκε το Χριστό στην Ιερουσαλήμ .Καθώς άκουγε τη διδασκαλία Του προσπάθησε να αποτυπώσει τη μορφή Του σε χαρτί. Βλέποντάς τον ο Χριστός ζήτησε από τους μαθητές Του νερό για να πλυθεί και σκούπισε το πρόσωπό Του με ένα ύφασμα.
Με θαυμαστό τρόπο η Θεία μορφή Του αποτυπώθηκε στο ύφασμα . Το παρέδωσε στον Ανανία για να το στείλει στον Άβγαρο . Μόλις ο Βασιλιάς παρέλαβε το Άγιον Μανδήλιον θεραπεύτηκε και ασπάστηκε τη χριστιανική πίστη.
Το Άγιον Μανδήλιον χάθηκε από την Κωνσταντινούπολη κατά την άλωσή της από τους σταυροφόρους το 1204 μ.Χ. ”
Η Ανάμνηση της εισόδου της αχειροτεύκτου μορφής του Κυρίου εκ της Εδεσσηνών πόλεως εις την Βασιλίδα ” γιορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 16 Αυγούστου .